Vroeger als kind keek ik op tegen mijn oom die altijd met grote camera's bezig was en een goede fotograaf was. Toen ik als kind mijn eerste camera kreeg was ik dan ook dolgelukkig en droomde van een baan bij National Geographic. Deze droom is niet uitgekomen daar ik mijn strepen ging verdienen in de mondzorg en psychologie. Op een dag kreeg ik van mijn oude werkgever dan toch die grote spiegelreflex-camera welke mijn droom weer aanwakkerde, en ben toen autodidact aan de slag gegaan met fotografie. Mensen leren kennen met wie ik enthausiast foto-opdrachten ging doen en eindeloos oefenen om net die ene sfeer vast te leggen, dit zorgde ervoor dat ik steeds meer leven in foto's kon vangen. Nu in het huidige digitale tijdperk probeer ik foto's te drukken op aparte materialen waardoor ze nog meer bijzondere waarden krijgen. Bedenk hoe het voelt als je kind op plexiglas tot leven komt, of je oldtimer op geborsteld alluminium een industrieele look krijgt. Dit dan weer zo bevestigd dat het voor je muur lijkt te zweven. Dit laatste is waar ik momenteel mijzelf in verdiep. Hoe maak ik een foto zo dat deze goed tot zijn recht komt en het verhaal vertelt wat u wilt dat het doet.